Buitenspelen: Recht op vuile knieën!

Hoe meer kinderen buiten spelen, hoe vaker ze lachen. Dat ontdekte de Britse psychologe Tessa Livingstone. Ze stelt ook vast dat kinderen steeds minder tijd zonder ouderlijk toezicht doorbrengen: de afgelopen 20 jaar is die tijd met 90% afgenomen. Jan Van Gils (Onderzoekscentrum Kind & Samenleving) observeerde zopas massa’s buitenspelende kinderen. Waren die moeilijk te vinden en keek mama toe?

In 2008 speelden nog maar half zoveel kinderen buiten dan in 1983. Vooral in meer residentiële wijken zie je maar weinig kinderen op straat of op pleintjes. Daar hoor je ‘speelgeluid’ eerder uit de tuinen opstijgen. Hoe komt dat? Jan Van Gils: “Ouders zijn bekommerd om de veiligheid. Dat maakt hen terughoudend. Spelen wordt daarom meer ‘georganiseerd’ dan vroeger. We laten kinderen onder ‘toezicht’ spelen op sportkampen, speelpleinen of bij de scouts. Kinderen kunnen nochtans de gevaren benoemen en hebben zelf het gevoel dat ze met de auto’s en de rare mensen om kunnen.” 

De cijfers geven de kinderen gelijk: achter de pc heb je méér kans om een vieze meneer tegen het lijf te lopen dan op straat en er vallen meer slachtoffertjes in de auto dan op het speelplein. Je bent dus geen onverantwoorde ouder als je kind zonder toezicht op straat speelt. Al moet je rekening houden met de leeftijd van je kind en horen er bij dat buitenspelen ook afspraken.

Lees tips & trucs: Hoeveel vrijheid kan je kind aan?

Slechte evolutie?
“Als ik Minister van Jeugd was, zou ik me wel zorgen maken over deze evolutie”, zegt Jan Van Gils. “Ruimte hebben om te spelen is heel belangrijk, maar het bepaalt niet alles. Kinderen krijgen tegenwoordig ook weinig de kans om zelf uit te zoeken hoe ze hun tijd zinvol invullen. Soms heeft alleen het kwartiertje voor ze naar school vertrekken geen pedagogische invulling. Hoeveel greep heeft een kind nog op zijn eigen tijdsbesteding? Hoeveel uur staat het onder toezicht? Hoelang doet het over huiswerk? Daar hebben we geen zicht op.”

Lees tips & trucs: Hoe zorg je ervoor dat je kind naar buiten trekt om te spelen? Schakel de tv en pc uit en probeer deze tips.

Liever regelspelletjes.
Het onderzoek leert ook dat het niet goed gaat met de ‘creatieve’ spelvormen. Wat dat zijn? Je verkleden, de brandweerman nabootsen, in de zandbak spelen, ontdekken van je eigen bewegingen en van de omgeving door bijvoorbeeld over sloten te springen. Regelspelletjes zoals Dikke Bertha, voetbal, touwtje springen duiken dan weer vaker op dan 25 jaar geleden. “Spelen kan nu ook veel individueler dan pakweg 50 jaar geleden. Elk kind heeft wel een trampoline, schommel of fiets”, merkt Jan Van Gils op. “Vroeger was je echt op anderen aangewezen om te kunnen spelen. Opmerkelijk is wel dat ondanks al die individuele spelletjes, samen spelen heel populair blijft.”

Lees tips & trucs: Samen creatief spelen? 10 voorzetten voor een fijne buitenspeelnamiddag!

Scharrel- en batterijkinderen.
‘Scharrelkinderen’ danken hun ‘etiket’ aan Richard Louv, de Amerikaanse auteur van ‘Het laatste kind in het bos’. Hij heeft het over het ‘natuurtekortsyndroom’ dat kwalen uitlokt als zwaarlijvigheid, concentratieproblemen enz. Midas Dekkers stelt het zo: 'Moderne kinderen worden gefokt als kippen, in enorme schoolgebouwen sudderen ze op constante temperatuur. Voederautomaten staan op elke gang. Het batterijkind groeit als kool.'

Nog een laatste zetje nodig om je kind de deur te wijzen? Een lijstje met 11 voordelen van buitenspelen.

(bron: www.klasse.be)