Wat is een leerstoornis?

 

Volgens een officiële classificatie van alle psychische stoornissen (DSM-IV) spreekt men van een leerstoornis als aan drie voorwaarden voldoen wordt:

1. Het lees-, schrijf- of rekenniveau ligt, gemeten met een individueel afgenomen gestandaardiseerde test aanzienlijk onder het te verwachten niveau dat hoort bij de leeftijd, de gemeten intelligentie en de bij de leeftijd passende opleiding van de betrokkene.

2. De stoornis interfereert in significante mate met de schoolresultaten of de dagelijkse bezigheden waarvoor lees-, schrijf- of rekenvaardigheid vereist zijn.

3. Indien een zintuiglijk defect aanwezig is, zijn de lees-, schrijf- of rekenproblemen ernstiger dan die die hier gewoonlijk bij horen.

 

De oorzaak van de soms wel hardnekkige leerstoornissen is vaak moeilijk te achterhalen.  Zo kan de oorzaak liggen bij een disfunctie van de hersensystemen die voor deze vaardigheden instaan (vb. genetische afwijking, rijpingsachterstand, …).  Deze categorie van leerstoornissen waar de oorzaak inherent aan het kind is, wordt ook wel primaire leerstoornis genoemd.  Daarnaast kunnen leerstoornissen ook veroorzaakt worden door externe factoren die een invloed kunnen hebben op het leerproces zoals het milieu, cultuur, gezinsproblemen, enz.

 

Verschillende soorten leerstoornissen   

 

Lees- en/of spellingsstoornis = dyslexie    (bekijk film 1)   (bekijk film 2)

Als een jong kind begint te lezen en te spellen, worden aan hem of haar verschillende eisen gesteld.  Deze eisen kunnen opgesplitst worden in twee deeldomeinen, namelijk visuele en auditieve aspecten.  Een kind met een lees- en/of spellingsstoornis kan problemen hebben met deze beide aspecten, maar meestal zien we een uitval op één van deze twee domeinen.  Dit geeft belangrijke implicaties naar behandeling toe.

 

Stoornis in het schrijven = dysgrafie  

Onder dysgrafie verstaan we een ontwikkelingsstoornis in het produceren van een handschrift.
Typisch voor een dysgrafisch handschrift zijn de onhandigheidskenmerken, zoals bijvoorbeeld een harde potlooddruk.  Daarnaast zijn er nog de visueel-ruimtelijke moeilijkheden waardoor kinderen dysgrafisch gaan schrijven, bijvoorbeeld de letters te dicht bij elkaar schrijven.  Tot slot zijn er nog de gevarieerde kenmerken zoals bijvoorbeeld een te klein of te groot schrift.

 

Stoornis in het rekenen  = dyscalculie    (bekijk de film)

Rekenen is een complex neuro-psychologosch leerproces van  informatieverwerking en probleemoplossend denken.  Voordat het kind aan rekenen toe is, moet het aan bepaalde rekenvoorwaarden voldoen, zoals bijvoorbeeld het tellen en terugtellen tot  10, getalbegrip en kennis van rekentaal.  Rekening houdend met deze voorwaarden en de complexiteit van het rekenleerpoces zijn er uiteraard  voldoende factoren waarmee het kind problemen kan ondervinden en waardoor het leerproces mank loopt.